Raadscolumn: Kloof tussen inwoners en politiek

Iets meer dan twee jaar geleden werd ik gekozen in de gemeenteraad van onze mooie gemeente. Ik was dolenthousiast – en dat ben ik uiteraard nog steeds. Wel heb ik geleerd wat meer geduldig te zijn, want helaas duren sommige zaken langer dan ik van tevoren had gedacht. Denk bijvoorbeeld aan de overvolle fietsenstalling op het station of de overlast van arbeidsmigranten in de binnenstad. Beleid kost tijd.

Tijdens mijn campagne had ik het over de ‘bruisende binnenstad’, starterswoningen en het verkleinen van de kloof tussen inwoners en politiek. Gelukkig weten veel inwoners mij inmiddels te vinden, schroom vooral niet om me te bellen of te mailen. Vaak lees ik negatieve reacties op sociale media, die weinig constructief zijn. Ik heb altijd geleerd dat als je ergens iets van vindt, je niet aan de zijlijn moet blijven staan. Om wat meer met mijn voetjes in de klei te staan en het overbruggen van de kloof tussen de politiek en de burger, ben ik bij verschillende vrijwilligersinstellingen actief.

Zeker door mijn activiteiten bij de Voedselbank is er een wereld voor me open gegaan. Ik heb daar gezien wat armoede met mensen doet – en hoe veel verborgen armoede er is. Als liberaal vind ik dat men verantwoordelijk is voor zijn of haar keuzes, maar in veel gevallen die ik zag, was men slachtoffer van andermans keuzes. Een gek voorstel van een VVD’er, maar ik daag al mijn collega-raadsleden en het College uit om een maand op bijstandsniveau te leven om te ervaren wat een groot deel van de bevolking moet doorstaan. Ook dat draagt wat mij betreft bij aan het verkleinen van de kloof…

Isabel Plessius 
Raadslid VVD